وظیفه والدین در برابر بچه ها . . .

متنی زیبا از آقای علی اکبر زین العابدین :
اگر بچه‌ای تکلیف نمی‌نویسد ، گیر ندهی د، خودش می‌داند و معلمش .
اگر بچه‌ای از خوابِ نازِ صبح بیدار نمی‌شود ، خودش می‌داند و ناظمش . 

اگر درس نخواند ، خودش می‌داند و کارنامه‌اش . به پدر و مادرش مربوط نیست .
به پدر و مادرش این مربوط است که با هم در خانه دعوا نکنند ، تفریحات خارج از سن و سال بچه ایجاد نکنند ، وسط هفته تا دیر وقت مهمانی نباشند ، بچه‌شان را کتابفروشی و موزه و پارک ببرند ، در خانه میوه داشته باشند ، با بچه‌شان بازی کنند ، شب‌ها موقع شام همه دور سفره‌ی غذا گفتگو کنند ، با پوست میوه شکل‌های عجیب و غریب درست کنند ، هر از گاهی با معلم‌ِ بچه دیدار کنند ، به بچه یاد دهند توی اتاقش گلدان داشته باشد و هر روز از آن مراقبت کند ، برایش اسباب‌ بازی‌ هایی بخرند که دستِ بچه ورزیده شود ، خودشان هم – بلا نسبت! – یک وقت‌هایی کتاب بخوانند .
با بچه شوخی کنند ، دیوانه ‌بازی دربیاورند ، ادا و اصول دربیاورند .
هی نگویند: «پول نداریم.» ، سر بچه منت نگذارند که برایت فلان و بهمان کرده‌ایم ، حواسشان باشد دوست‌های خوب دور و بر بچه باشد ... همین!